† Emma-Elisabeth Schopfer-Hehlen

  05.10.2018 Familie

Ünses Mueti isch am 27. Juli 1931 als erschti Tochter vor Elisabeth u Alfred Hehlen-Kropf uf de Mösere uf d Wält cho.

Sächs Jahr speter hets e Schweschter ubercho, ds Susi. Die zwöi hei e schöni u ne frölichi Chindheit dörfe verbringe. Äs isch nün Jahr uf de Mösere id Primarschuel gange.

Nach dr Schuelzyt isch ds Mueti für anderthalbs Jahr uf Gänf zur Familie Corajod i Hushalt, für Französisch z lehre. Vo da isch o syna berüehmt Corajod-Chueche cho, wo äs ging für d Geburtstage u syna Bsuech het bache. Nach em Französisch-Ufenthalt isch äs uf Bärn id Frauearbeitsschuel, wos bi Unggle Herrmann het dörfe wohne.

Nach em Schuelabschluss hets für ne Saison z Wänge gschaffet. Aschliessend isch es für nes Jahr nach England. Nach däm Jahr hets ds Mueti für zwöi Jahr nach Thun id Beckery Räber verschlage. Äs isch du no wyter bis nach Davos id Beckery u Tea Room Wäber, wo äs drü Saisons het gmacht. Es het e gueti Zyt z Davos ghabe. Dadrus het sech e Fründschaft ergä, dass ihri Chefi sogar Fridels Gotti isch worde. Ir letschte Saison isch äs du scho verliebt gsi i sy Miggel. Si hei sich a me ne Plani-Suufsuntig uf em Tanzbode inenand vergugget. Am 25. Oktober 1957 hei die beide dr Bund vor Ehe ir Saane-Chilche gschlosse. Sie si ging gärn a Suufsuntiga, Theater u anderi gmüetlechi Feschtleni gange u hei das o zäme gnosse.

Nach langem Warte hei si nach drü Jahr du endlich ihri Tochter Bethli dörfe id Arme näh. Es Jahr speter scho isch Fridel drzue gstosse. Im Jahr 1963 isch ds Miggi u nach wytere sächs Jahr du no ds Vreni derzue cho. Wir hei e arbeitsrychi, aber e glücklichi u schöni Chindheit mit ünsne Eltere dörfe erläbe!

Gwärchet het ds Mueti ging vil und gärn. Mit Lyb u Seel het äs buret, sigis im Stall oder uf em Land, u schüsch ischs de no i sym Garte gsi, wo äs mängs Kilo Gmües u Beereni het usitrage. No disa Früehlig hets Wintersalat gsetzt.

Wo du ihrer Chind scho si grösser gsi, het äs im Winter im Nachbarhus zersch für d Frou Peracasa ghushaltet. Aschliessend isch du dr Roman Polanzki im Winter i das Hus yzoge. Däm isch ds Mueti albe ga Zmorge rüschte u het ihm dr Hushalt gmacht. Mängisch hets de no däm syner Gofferi müesse oder besser gseit dörfe y- u uspacke. Sötigs hets ging mit Fröide verzellt. Wo du dä Polanzki nimme uf dr Halte syner Winterferie verbracht het, isch äs uf ds Rellerli ids Restorant ga wärche, zersch im Service u drna a der Kasse. Da het äs o e Hufe Lüt glehrt kene. Es bringts halt scho, weme französisch u englisch cha schwätze. We de ds Telefon vom Rellerli isch cho, de hopla, no öppis Zabe für Chind ufe Tisch u nähere ab uf ds Töffli u desuehi uf ds Rellerli ga Gäscht verwöhne.

Im Frühlig u Herbscht si ds Mueti u Papa albe mit de Tiere z Vorsches gange. Das isch ihres chlyna Paradis gsi. Da obna si si ging gärn zäme gsi. Bi all ihrer Arbeit hei si o zäme ds Läbe gnosse. Mit der Zyt si si du no mit em Susi u Helmuet u speter o no mit Bachs id Ferie gange. Mängs Jahr hei si schöni, gmüetlechi u luschtigi Tage im Leukerbad chöne gniesse. Da si e Hufe Fründschafte knüpft worde.

Ja, u du ändlich si di lang ersehnte Grosschind cho, es het ds Mueti u Papa lang planget. Fasch z jahreswys si ytroffe: Marco, Reto, Andrea, Flavio, Bruno, Frederic u zletscht no d Fabienne, wo am glyche Tag Geburtstag het wi ds Grossmueti. Jedem Grosschind het äs e Bäri ids Spital bracht.

Di Tür isch bim Mueti ging offe gsi u nes Gaffi hets ging gä. We ds Ässe isch naha gsi, hets o für na unerwarteta Gascht no gnueg ka. Ds Mueti het ging gärn Bsuech gha. Äs isch aber o vil ga Bsueche mache. Vilne Lüt im Altersheim het äs därmit e grossi Fröid gmacht.

Vor sibe Jahr hets du leider syna lieb Miggel müesse la vorus ga. Äs het mu furchbar weh ta u längi Zyt nach ihm gha. Aber wi ds Mueti isch gsi, äs het sech dry gschickt u ses gmeischteret.

Im Früehlig het du syni Huft so weh ta, dass äs mit schwerem Härz di Operation het müesse la mache. Nach zähe Tage im Spital Thun isch ds Mueti aschliessend nach Gunte ga kure. Da het äs wider Lüt lehre kenne u het gmeint: «I ha doch eifach es guets Läbe gha, weni ghöre, was anderi uf ihrem Wäg alze hei müesse dürimache.»

Im Mai isch es em Mueti nit guet gange u äs het wider uf Zwöisimme ids Spital müesse. D Ärzt hei gmeint, es weri besser, wes ids Altersheim giengi. Aber äs isch gar nit glücklech gsi u het nach zirka drüne Woche wieder uf syni Halte zrug dörfe.

Dank Spitex u de guete Lüt im Hus (d Jasmine und Ueli) het äs no e gäbigi Zyt deheime dörfe verbringe. Syna letscht Geburtstag het ds Mueti zäme mit e parne vo de Chind u Grosschind a sym gliebte Gänfersee dörfe fyre. Äs isch am Abe finechli müed gsi, aber furchtbar glücklich.

Am Sunntig vornere Wuche isch du em Mueti nimme guet gange u wir heis müesse ids Spital bringe, wos nach eire Wuche isch erlöst worde.

Merci, Mueti, für allze, wo du üns hesch gmacht, hesch zeigt, hesch gä. Du bisch es wunderbars Mueti gsi.

Wir danke allne, wo em Mueti Guets hei ta i schöne Stunde, aber o i schwere Zyte mu si zur Syte gstande.

D TRURFAMILIE

Dieser Nachruf erscheint verspätet, da er Ende September im Verlag «Anzeiger von Saanen» vergessen gegangen ist. Wir entschuldigen uns ganz herzlich bei der Trauerfamilie für diesen Fehler.


Möchten Sie weiterlesen?

Ja. Ich bin Abonnent.

Haben Sie noch kein Konto? Registrieren Sie sich hier

Ja. Ich benötige ein Abo.

Abo Angebote